"Dotknąć nieba" Richard Paul Evans | recenzja

" Można dużo powiedzieć o człowieku, obserwując, jak odnosi się do ludzi, wobec których nie musi być miły. "

    Alan Christoffersen jest zwykłym chłopcem którego możemy spotkać na ulicy. Jego życie zmieniło się o sto osiemdziesiąt stopni kiedy to cztery miesiące po śmierci, razem z ojcem przeprowadził się do Arcadii w stanie Kalifornia. Poznaję tam dziewczynkę z sąsiedztwa, która przy pierwszym spotkaniu jest niegrzeczna dla chłopca, jednak po bliższym poznaniu, zostają przyjaciółmi. W końcu przyjaźń przeobraża się w głębsze uczucie, Alan i McKale wiedzą że chcą razem spędzić resztę życia. Pobierają się i wiodą spokojne życie, on spełnia swoje marzenia jako właściciel najlepszej agencji reklamowej natomiast ona jest wieczną marzycielką, która jeździ konno i przekazuję pieniądze na organizacje charytatywne. Mają dom, samochody, pieniądze i siebie. Jednak ten spokojny czas przerywa wypadek McKale, kobieta spada z konia. Alan wezwany ze szpitala, pozostawia firmę pod opiekę zaufanego pracownika i jedzie wspierać żonę. Okazuję się że upadek jest bardzo groźny, McKale umiera i zostawia Alan'a samego. Mężczyzna nie ma już nic, nie ma firmy, domu, samochodów. Została mu tylko mapa i droga przed nim, oraz nadzieja że wszystko się jakoś ułoży.

" W życiu często jest tak, że najzwyklejsze decyzje mają najstraszniejsze konsekwencje "

    Początek książki nawiązywał do miłości Alan'a i McKale. Historia od dnia kiedy się poznali aż do rozstania. Były łzy, nie przeczę, momentami potrzebowałam chusteczki. Nie sądziłam że śmierć McKale wyrwie na mnie takie wrażenie, ale czułam się jakbym tam była i dzieliła z Alan'em smutek, chociaż nawet nie mogę sobie wyobrazić co on przeżywa. Utrata najbliższej osoby jest nie do opisania zwłaszcza kiedy umiera tak młodo, mając przed sobą jeszcze tyle lat i tyle marzeń. Mężczyzna nie może sobie poradzić z całą tą sytuacją, postanawia sprzedać firmę, a przynajmniej to co z niej zostało. Wyrusza w podróż którą ma pomóc mu odnaleźć się w tej sytuacji, może ta wędrówka zmniejszy ból, on nie zniknie ale może myśl o McKale będzie łatwiejsze. Druga część książki opowiada o wędrówce Alan'a, o rzeczach które przeżył, ludzi których poznał oraz ich historię. Skoro już mowa o historiach, to muszę powiedzieć że to właśnie był największy plus całej książki i z pewnością jest to watek który najbardziej przypadł mi do gustu. Alan w swojej drodze poznaje wielu nowych ludzi, i tych milszych którzy chcą mu pomóc i tych którzy go wyśmiewają. Dobrze że tych pierwszych jest więcej. Właśnie te osoby opowiadają swoje historię życiowe, które zapierają dech w piersiach. Myślę że autor specjalnie dodał te historię aby ta wędrówka Alan'a nie była tylko o oczyszczeniu ciała ale także duszy. Mężczyzna słuchając tych historii zdaję sobie sprawę że miał szczęście że poznał McKale i spędził z nią tyle lat które będzie pamiętał do końca życia, poznaje losy ludzi którzy przeżyli tragedię, strach i upokorzenie, ale żyją i cieszą się życiem, i on również powinien żyć tak jak obiecał żonie. Pomagają mu uporać się z bólem oraz wędrówką która odbywa w drodze jak i w sercu.

    Główny bohater Alan, jest bardzo ciekawą postacią. Zakochuję się w swojej przyjaciółce, wie że nigdy nie pokocha nikogo innego. Jak się okazuję on również nie jest jej obojętny. Biorą ślub i spełniają marzenia o życiu razem. Niestety jego całe życie rujnuję się kiedy ukochana żona umiera. Nie umie sobie poradzić z bólem i stratą. Nie wyobraża sobie bez niej życia, tłumaczy sobie że to oddychanie bez tlenu. Gdyby tego było mało jego firma upada a dom zostaję przejęty jako spłata długu. Postanawia zmienić coś w swoim życiu, nie siedzieć bezczynnie i zadręczać się myślami "co by było gdyby", postanawia wyruszyć w świat i zrobić coś na co zawsze miał ochotę ale nie miał czasu. Postanawia uporać się z bólem i żyć.

    Nie sądziłam że książka będzie tak wspaniała, wzbudziła we mnie emocje które bardzo dawna nie wzbudziła we mnie żadna książka. Razem z głównym bohaterem Alan'em przeżywałam to co on, smutek, żal, radość, miłość, strach i przyjaźń. Książka jest niesamowita i bardzo się ciesze że wypatrzyłam ją w bibliotece, pewnie gdybym jej nie wypożyczyła, nigdy nie poznałabym te cudownej książki i tego niesamowitego autora. Książka jest napisana w taki sposób, że bardzo szybko się ją czyta i nigdy nie ma się dość. Po skończeniu powieści miałam niedosyt i chciałam więcej. Jest to moja pierwsza przygoda z dziełem Richarda Paula Evansa ale na pewno nie ostatnia.

    

"Niektórzy uznają to za powieść o miłości. Dla nieznających miłości będzie to dziennik podróży. Dla mnie jest to wędrówka człowieka w poszukiwaniu nadziei, Przydarzyły mi się rzeczy, w które prawdopodobnie będzie wam trudno uwierzyć. Poznałem prawdy, na których przyjęcie wy może jeszcze nie jesteście gotowi. Nie ma to jednak znaczenia [...] Mimo to warto ją opowiedzieć. To opowieść o mojej wędrówce."

★★★★★★★★☆☆