2015-11-24

Virginia C. Andrews " RODZINA DOLLANGANGERÓW : Kwiaty na poddaszu"


Na tę akurat pozycję natknęłam się przypadkowo kiedy robiłam dla was 100 książek które chciałabym przeczytaćzaciekawił mnie temat tej książki a że nie czytałam jeszcze żadnego dzieła tej autorki postanowiłam to zmienić, trzeba w życiu próbować czegoś nowego i nieznanego i właśnie to zrobiłam, rzuciłam się na głęboką wodę żeby sprawdzić czy umiem w niej pływać, okazuję się że umiem i to całkiem nieźle. Zapraszam was na recenzję !





Wciągająca opowieść o rodzinnych tajemnicach i zakazanej miłości.
Szczęśliwą z pozoru rodzinę Dollangangerów spotyka tragedia - w wypadku samochodowym ginie ojciec. Matka z czwórką dzieci zostaje bez środków do życia i wraca do swego rodzinnego domu. Niezwykle bogaci rodzice mieszkający w ogromnej posiadłości, wyrzekli się córki z powodu jej małżeństwa z bliskim krewnym, a narodzone z tego związku dzieci uważają za przeklęte. W tajemnicy przed dziadkiem rodzeństwo zostaje umieszczone na poddaszu, którego nigdy nie opuszcza. Dzieci żyją w ciągłym strachu, a odkrycie, jakiego dokonuje najstarszy brat, stawia rodzeństwo w obliczu nieuniknionej katastrofy                



" Wtedy przyszła do mnie odpowiedź, której tak długo szukałam - a wielokrotnie się zastanawiałam, czym był ten tajemniczy przycisk, włączający miłość ... i pożądanie.(...) Tu chodziło o oczy. Sekret miłości tkwi w oczach, w sposobie porozumiewania się i mówienia bez otwierania ust "




Głównymi bohaterami tej otóż powieści są Dollangangerowie, a bardziej dokładnie to czwórka dzieci. Cała opowieść jest opowiadana przez Cathy, opowiada swoje dzieciństwo kiedy to ma dwanaście lat, jej brat Christopher ma czternaście a bliźnięta Cory i Carrie - cztery. W wyniku wypadku ginie ich ukochany ojciec, cała rodzina pozostaję bez środków do życia, Matka która nigdy nie była przystosowana do pracy, postanawia wyjawić swoim dzieciom z kąt pochodzi. Wyjawia im że urodziła się w bardzo bogatej rodzinie i była bardzo kochana przez swojego ojca, niestety przez jeden błąd kobieta zostaje wyrzucona z domu i pozbawiona jakikolwiek praw do majątku. Kobieta zmuszona brakiem finansów postanawia ubłagać ojca aby przebaczył jej winy. Nie może jednak przybyć przed oblicze ojca z czwórką wnucząt o których nie miał pojęcia, pomaga jej matka która pozwala jej ukryć dzieci w jednym z pokoi na poddaszu gdzie nikt nie wchodzi. I tak rozpoczyna się oczekiwanie Cathy i jej rodzeństwa. Na początku są bardzo radośni ze niedługo będą bogaci, matka codziennie przynosi im coraz to lepsze i droższe prezenty, jednak z czasem zaczyna ich odwiedzać coraz rzadziej, sama imprezując i ubierając się w drogie ubrania. Rodzeństwo coraz słabiej się czuję, nie są już tymi samymi dziećmi co kiedyś, wesołymi brzdącami ciekawymi świata, widać to zwłaszcza na bliźniętach, które są coraz mniejsze w oczach, a najgorsze jest to że ich matka tego nie zauważa. Ciągle obiecuje im że to tylko kwestia czasu aż będą mogli się wyprowadzić i żyć jak królowie, niestety nie zauważa że jej dzieciom brakuje słońca, świeżego powietrza i rówieśników. 

" Z każdej książki, którą przeczytałam, zaczerpnęłam jeden paciorek filozoficznej mądrości, a wszystkie nawlokłam na różaniec, który miał mi wystarczyć do końca życia "



Książka bardzo mnie zaciekawiła, opis jak i okładka która tak naprawdę nie jest jakoś fascynująca jednak mi wydaje się taka wyjątkowa i bardzo pasująca do tej powieści. W całą akcje wkręciłam się od razu, nie było momentu w której nie myślałam o tej książce, kiedy byłam w szkole myślałam tylko o tym że wrócę do domu i będę czytać. Fabuła jest dość oryginalna, przynajmniej dla mnie. Jeszcze nie czytałam książki z taką tematyką, ale już wiem że podobają mi się i nic tylko szukać kolejnej albo sięgać po następną część. Mimo oryginalnej fabuły, akcja nie jest jakoś rozrywająca pierś, ale czegóż można się spodziewać po dzieciach które przez kilka lat przesiadują na jednym poddaszu, ale mimo tego pani Andrews mnie całkowicie zaskoczyła i zachwyciła. Mimo tego iż byli ci sami bohaterowie, te same miejsca i prawie te same czynności to nie nudziłam się ani przez sekundę. Książka jest naprawdę genialna, ale również rozrywa serce, w końcu jak można potraktować tak swoje dzieci i zostawić je same na kilka lat w jednym pokoju. Nie mogąc doświadczyć tego co dorastająca młodzież i chodzi mi tu o Cathy i Christophera, powinni się zakochiwać i dorastać w gronie znajomych i rodziców, poznawać świat i swoje ciała ale nie z pomocą swojego brata czy siostry, Cory i Carrie to całkowicie inna sprawa, oni powinni bawić się z innymi dziećmi na świeżym powietrzu i w promieniach słońca, być kochanym przez rodziców, poznawać nowych znajomych i doświadczać to co powinny doświadczać takie maluchy. 
" Miłość nie zawsze przychodzi, kiedy się tego chce. Czasami się po prostu przydarza mimo naszej woli "


W pewnym momencie było mi tak bardzo szkoda tych dzieci, że krzyczałam do tej książki aby ich matka zmądrzała i się nimi zajęła. Niestety nikt mnie nie posłuchał, zadawałam sobie tylko pytanie dlaczego nie uciekają, nie zostawią tego wszystkiego, nie zabiorą bliźnięta i uciekną od okrutnej babci i matki która wydaję się że wcale nie kocha swoich dzieci. No ale wiadomo dzieci kochają swoich rodziców i im ufają, a ich matka jest genialną manipulantką która potrafi im wmówić wszystko. Serdecznie wam polecam tą powieść, ostrzegam że momentami możecie poczuć wiele emocji i nie będą one dobre, ale warto ją przeczytać dla samego faktu że autorka włożyła w nią wiele serca i żeby zobaczyć że żadne dzieci nie powinny żyć w taki sposób.




[ 55 ]
Wydawnictwo : Świat Książki
Tytuł oryginalny : Flowers in the Attic
Data wydania : 6 marca 2014
Liczba stron : 384
Kategoria : Literatura współczesna
Typ : e-book
Ocena : 9/10


W cyklu Rodzina Dollangangerów :
| Kwiaty na poddaszu | Płatki na wietrze | A jeśli ciernie | Kto wiatr sieje | Ogród cieni | 


Książka bierze udział w wyzwaniu :
Przeczytam tyle ile mam wzrostu +2.4
Czytam opasłe tomiska







6 komentarzy:

  1. Ta seria jest bardzo kontrowersyjna, bulwersująca i szokująca - bardzo się rozemocjonowałam przy czytaniu pierwszej części :) Przy drugiej ten klimat jest troszkę inaczej przedstawiony, ale kontynuacja podobała mi się równie mocno jak pierwsza. Za niedługo będę czytać trzeci tom i jestem ciekawa jak to wszystko się potoczy :3

    OdpowiedzUsuń
  2. Miałam okazje oglądać film na podstawie tej książki i bardzo mi się podobał, może kiedyś sięgnę po papierową wersję tej historii.
    Pozdrawiam, Julka
    http://karmeloweczytadla.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  3. Pierwsza część tej serii bardzo i się podobała i myślę, że oceniłabym ją podobnie. Ta historia niesamowicie mnie wciągnęła, dlatego od razu sięgnęłam po drugą część, a ta niestety nie podobała mi się aż tak bardzo ;)
    Aleja Czytelnika

    OdpowiedzUsuń
  4. Słyszałam już o tej serii, ale nie chciałam po nią sięgnąć właśnie dlatego, że opowiada smutną historię. Nie jestem ani trochę odporna na historie wzbudzające silne negatywne emocje, więc pewnie chodziłabym zdołowana całymi dniami ;) Ale może jednak sięgnę po tę książkę? Zastanowię się nad tym, ponieważ Twoja recenzja jest bardzo zachęcająca :)
    Pozdrawiam!
    NiczymSzeherezada.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  5. Przeczytałam tylko pierwszą część, jednak mam co do tej serii bardzo mieszane uczucia. I wcale nie chodzi mi o kontrowersyjny temat tej książki, ale o sposób, w jaki Pani Andrews ją napisała. Niby język jest prosty, czyta się ją całkiem przyjemnie, a jednak czegoś mi tam brakowało ... Dlatego nie wiem, czy sięgać po kolejne części, czy może lepiej sobie tę serię odpuścić :/
    Pozdrawiam, Lunatyczka

    OdpowiedzUsuń
  6. Czytałam już trochę o tej książce i bardzo mnie zaciekawiła. Tematyka też mi się podoba, więc trzeba ją przeczytać. Jeszcze te pozytywne opinie tym bardziej do tego zachęcają :)

    OdpowiedzUsuń

Jeżeli już przeczytałeś tego posta, to zostaw po sobie znak w postaci komentarza. Dla Ciebie to tylko chwilka a dla mnie znak że ktoś to jednak czyta. Będę wdzięczna za każdy komentarz nawet za krytykę, która mam nadzieję będzie uzasadniona. Napisz co ci się podoba lub nie a ja spróbuję nad tym popracować.
Dziękuję !